lisiura
- 1. m odm. jak ż IV, CMs. \lisiuraurze; lm M. \lisiurary, D. \lisiurarówzgr. od lis (tylko w zn. 1)
Rudy lisiura krążył koło kurnika.
2. ż IV, CMs. \lisiuraurze; lm D. \lisiuraurprzestarz. «męska czapka, najczęściej z lisiego futra, z opuszczanymi nausznikami, noszona w Polsce w w. XVI-XVIII»3. ż IV, CMs. \lisiuraurze; lm D. \lisiuraurprzestarz. «futro z lisa, okrycie wierzchnie podbite lisim futrem»
Słownik języka polskiego . 2013.
lisiura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż odm. jak ż Ia, CMc. lisiuraurze; lm D. lisiurarów {{/stl 8}}{{stl 7}} z zabarwieniem emocjonalnym o lisie – zwierzęciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stary, wyliniały lisiura. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lisiurka — ż III, CMs. lisiurkarce; lm D. lisiurkarek przestarz. zdr. od lisiura (tylko w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Mężczyzna w lisiurce na głowie. b) w zn. 3: Okrywać się starą lisiurką … Słownik języka polskiego
